EN
De geschiedenis van glasvezelcomposieten
Wat is Glasvezel?
Glasvezel is een materiaal dat bestaat uit talloze uiterst fijne glasvezels. Het wordt geproduceerd door gesmolten glas door een zeef te persen, waardoor het in draden wordt gesponnen die vervolgens worden samengevoegd tot glasvezel. Dit materiaal staat bekend om zijn sterkte, duurzaamheid en lichte eigenschappen. Het is niet geleidend, niet brandbaar en kan in verschillende vormen worden gemold, waardoor het geschikt is voor uiteenlopende toepassingen.
Glasvezel kan worden ingedeeld in continue vezel, vastgelengtevezel en glaswol op basis van vorm en lengte. Op basis van de glascompositie kan het worden ingedeeld in vezelvrij, chemisch bestendig, hoogalkalisch, middelalkalisch, hoogwaardig, hoog elasticiteitsmodulus en alkaliweerstandsglasvezel.
Wat is glasvezelcomposiet?
Glasvezelcomposit is een versterkt kunststofmateriaal dat bestaat uit glasvezels die zijn ingebed in een harsmatrix. Deze combinatie levert een materiaal op dat de eigenschappen van elk individueel component overtreft.
De glasvezels geven sterkte en stijfheid, terwijl de harsmatrix de vezels bijeenhoudt en de belasting gelijkmatig verdeelt over het materiaal. Deze composiet is bekend om zijn hoge sterkte-gewichtverhouding, corrosiebestendigheid en thermische geleidbaarheid.
Glasvezelcomposietproducten omvatten epoxy glasvezelstof lamineerplaten, glasvezelbuizen, glasvezelstaven, onverzadigde glasvezelmaterialen zoals GPO3 en SMC, en producten door toevoeging van glasvezel.
De Geschiedenis van Glasvezelcomposietmaterialen
De geschiedenis van glasvezelcomposieten gaat terug tot de late jaren 1930, toen onderzoekers begonnen te experimenteren met glasvezels om kunststofmaterialen te versterken. De eerste ontdekking van glasvezelversterkte kunststoffen was bijna toevallig. In 1935 richtte een onderzoeker genaamd Games Slayter, werkzaam bij de Owens-Illinois Glass Company, een jet van perslucht op een stroom gesmolten glas, waarbij fijne glasvezels werden geproduceerd. Dit markeerde de geboorte van glasvezel.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de ontwikkeling van glasvezelcomposit materialen aanzienlijk versneld door de militaire eisen voor lichte en duurzame materialen. Glasvezel begon gebruikt te worden in radomen (beschermende hulzen voor radarsystemen) en diverse vliegtuigcomponenten. Ook werden in de oorlogstijd epoxy- en onverzadigde polyesterharsen ontwikkeld, die cruciaal waren voor de vooruitgang van glasvezelcomposieten.
Na de oorlog versnelde de uitbreiding van dit materiaal naar commerciële markten. In de jaren vijftig en zestig van de twintigste eeuw was er een aanzienlijke toename in het gebruik van glasvezel in boten, automobielen en bouwmaterialen. Het vermogen van het materiaal om in complexe vormen te worden gemodelleerd, maakte het ideaal voor deze toepassingen.
De jaren zeventig en tachtig van de twintigste eeuw brachten verdere technologische vooruitgang in de productieprocessen en kwaliteit van glasvezelcomposieten. Innovaties in vezelweven en harschemie maakten het mogelijk om sterkere en duurzamere composieten te creëren. Deze ontwikkelingen boden nieuwe kansen in diverse industrieën, waaronder de lucht- en ruimtevaart, waar glasvezelcomposieten begonnen aan te slaan op bredere toepassing vanwege hun sterkte en lichte eigenschappen.
In de afgelopen decennia zijn glasvezelcomposieten blijven evolueren, met als doel hun sterkte te verhogen, het gewicht te verlagen en de milieuduurzaamheid te verbeteren.
Tegenwoordig is het een cruciaal materiaal geworden in vele industrieën en wordt het geprezen om zijn veelzijdigheid en geavanceerde prestaties — kwaliteiten die gedurende decennia zijn verfijnd door onderzoek en ontwikkeling.
RDS-composiet kan diverse glasvezelcomposietproducten aan de wereldwijde markt leveren. Onze producten worden zorgvuldig beheerd vanaf de aankoop van grondstoffen tot en met het gehele productieproces, om te waarborgen dat zij voldoen aan internationale normen. Wij streven ernaar u te leveren betrouwbare kwaliteitsproducten en tijdige dienstverlening.
