Historia kompozytów szklanych
Co to jest szkłokompozyt?
Włókno szklane to materiał składający się z wielu bardzo cienkich włókien szklanych. Otrzymuje się je poprzez przepuszczanie roztopionego szkła przez sito, które wyciąga je w nici, a następnie łączy się je w celu utworzenia włókna szklanego. Materiał ten jest znany ze swojej wytrzymałości, trwałości i lekkości. Jest nieprzewodzący, niepalny i może być formowany w różne kształty, co czyni go odpowiednim do wielu zastosowań.
Włókno szklane można sklasyfikować na włókna ciągłe, o stałej długości i wełnę szklaną, w zależności od formy i długości. Ze względu na skład szkła można je sklasyfikować na włókna bezalkaliczne, odpornochemiczne, wysokozasadowe, średniozasadowe, wysokowytrzymałe, o wysokim module sprężystości oraz odpornozakadowe.
Czym jest kompozyt włókninowy?
Kompozyt z włókna szklanego jest materiałem zbrojonym z tworzywa sztucznego, który zawiera włókna szklane umieszczone w osnowie żywicznej. Ta kombinacja tworzy materiał, którego właściwości przewyższają właściwości każdej z jego części składowych.
Włókna szklane zapewniają wytrzymałość i sztywność, podczas gdy żywica wiąże włókna ze sobą i równomiernie rozprowadza naprężenia w całym materiale. Ten kompozyt charakteryzuje się wysokim stosunkiem wytrzymałości do masy, odpornością na korozję oraz przewodnictwem termicznym.
Produkty z kompozytu włókniny szklanej obejmują laminaty z płótna epoksydowego i włókniny szklanej, rury z włókniny szklanej, pręty z włókniny szklanej, materiały niemieszczące się w normach z włókniny szklanej, takie jak GPO3 i SMC, oraz produkty z dodatkiem włókniny szklanej.
Historia materiałów kompozytowych z włókna szklanego
Historia kompozytów ze szkła włóknistego sięga końca lat 30. XX wieku, kiedy to naukowcy zaczęli eksperymentować ze szklanymi włóknami w celu wzmocnienia materiałów plastycznych. Początkowe odkrycie plastików wzmocnionych szkłem było niemal przypadkowe. W 1935 roku uczony o imieniu Games Slayter, pracujący dla firmy Owens-Illinois Glass Company, skierował strumień sprężonego powietrza na strumień roztopionego szkła, w wyniku czego powstały cienkie włókna szklane. Miało to oznaczać narodziny włókna szklanego.
Podczas II wojny światowej rozwój kompozyt z włókna szklanego materiałów został znacząco przyśpieszony przez wojskowe zapotrzebowanie na lekkie i trwałe materiały. Włókno szklane zaczęto stosować w radomach (osłonach ochronnych dla systemów radarowych) oraz różnych komponentach lotniczych. Okres wojenny przyniósł również rozwój żywic epoksydowych i poliestrowych, które odgrywały kluczową rolę w rozwoju kompozytów szklanych.
Po wojnie zastosowanie tego materiału szybko rozszerzyło się na rynki komercyjne. Lata 50. i 60. XX wieku przyniosły znaczny wzrost zastosowań włókna szklanego (fiberglass) w łodziach, samochodach i materiałach budowlanych. Możliwość formowania tego materiału w skomplikowane kształty czyniła go idealnym do tych zastosowań.
Lata 70. i 80. XX wieku przyniosły dalszy rozwój technologiczny w zakresie procesów wytwarzania oraz jakości kompozytów ze szkła. Innowacje w dziedzinie tkania włókien i chemii żywic umożliwiły stworzenie silniejszych i bardziej trwałych kompozytów. Te osiągnięcia otworzyły nowe możliwości w różnych gałęziach przemysłu, w tym w lotnictwie, gdzie kompozyty ze szkła zaczęły być stosowane na szerszą skalę dzięki swojej wytrzymałości i lekkości.
W ostatnich dekadach kompozyty ze szkła kontynuowały swój rozwój, z naciskiem na zwiększanie ich wytrzymałości, zmniejszanie masy oraz poprawę zrównoważonego rozwoju.
Dziś stała się kluczowym materiałem w wielu gałęziach przemysłu, cenionym za swoją wszechstronność i zaawansowane właściwości — cechy doskonalone przez dziesięciolecia badań i rozwoju.
RDS Composite jest w stanie dostarczać na rynek globalny różnorodne produkty z kompozytów szklanych. Nasze produkty są starannie kontrolowane od zakupu surowców przez cały proces produkcji, aby zapewnić zgodność z normami międzynarodowymi. Stawiamy na dostarczanie produktów o niezawodnej jakości oraz terminowe realizowanie usług.